Yıllar önce ilkokul zamanlarımda, yaz tatillerini hep köyümüzde dedemlerin yayla evinde geçirirdik. Yaşım o kadar da büyük değil ama :) köyde henüz elektriğin olmadığı, gaz lambasıyla oturduğumuz zamanlardı. Ee böyle olunca televizyonda yoktu elbette ve biz tam üç ay kardeşlerimle birlikte yaylada kalırdık. Nasıl kalmışız hala aklım almıyor. Gün boyunca babannemin sadece iki odalı kerpiç evine, evin aşağısındaki havuzun çeşmesinden tenekelerle su taşırdık, ağaçları sular bahçede dolaşırdık. Oyuncağımız bile yoktu. Bir bebeğim olduğunu bile hatırlamam mesela :) Olsa da mutlaka onu ablamla kendimiz yapmışızdır :)
Bunlar şimdi niye geldi aklıma diye düşünüyorum da geçenlerde Mardin'de benim bu yaşıma kadar görmediğim bir yağmur fırtınası yaşanınca bizim apartman görünümlü perişan dairemizin camları tüm yağmuru içeri taşımaya başlamıştı. Kaloriferli diye oturduğumuz evimizde kaloriferlerin yandığını görmek geçen yıl bir mucizeydi o yüzden bu sene soba kurmak zorunda kaldık. Ben daha sobayla uğraşmaya alışamamışken camlardan şakır şakır içeri yağan yağmur suları iyice canımızdan bezdirdi. Bir gece eşimle beraber evdeki tüm havluları cam kenarlarına tıkıştırmak zorunda kalınca ilk işim cam kenarlarını tamir etmek oldu. Malzemenin adını bilmiyorum ama alçıya benzeyen bişey. Eşim görevde olduğu için mecburen bu iş bana kaldı. Zaten malzemelerim de yemek kaşığı ve tatlı kaşığı görüldüğü gibi :)
Biz köydeyken, oyuncaklarımız da olmadığı için tüm malzemelerimizi, oyuncaklarımızı ablamla kendimiz yapardık. Evin önündeki çamurlardan ama :) Çamurdan neler yapmazdık ki, Karaca'nın porselenleri halt etsin :) Tencereler, tavalar, tabaklar. Tencerenin kapaklarına, kulplarına kadar en ince ayrıntılarına kadar yapardık ve o çamur öyle güzeldi ki bir kaç saatte hemen sertleşirdi ve kolay kolay kırılmazdı. Aynı gün yemek pişirirdik bizde ablamla :) Çocukluk işte ama çok güzel günlerdi.
Nerde kalmıştım, hah işte geçen gün pencerenin tamiri sırasında kalan malzemeyi atmak istemedim. Çünkü sürer sürmez anında sertleşiyordu. 'Ben bundan bişey yaparım ki' dedim ;) Malzemeyi biraz daha sulandırarak kestiğim bir pet şişenin içine doldurdum. Onun içine de bir bardak yerleştirdim ki ortası çukur olsun. Akşama kadar hemen kurudu. Hiç bir tarafına dokunmadım, hiç düzenleme yapmadım ve sadece akrilik bir boya ile boyayıp keçe ile süsledim o kadar. Tabii bir de bu aralar aramızda güçlü bir elektrik olan baykuşu da ekledim üstüne.
Basit bir mumluk belki , biraz çocuk oyuncağı gibi... ama bana hatırlattıkları için şu en evimdeki en sevdiğim eşyalarımdan biri.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder